Argentinië - Buenos Aires

30 december - Getting to Buenos Aires

Vanochtend namen we afscheid van Salta. We hadden een vlucht om 11:25 waarvoor we 2 uur van tevoren zouden kunnen inchecken, maar pas 5 kwartier van tevoren was er daadwerkelijk iemand aanwezig bij de incheckbalies. We konden ons niet voorstellen dat iedereen op tijd ingecheckt zou zijn en inderdaad waren er nog lege plekken in het vliegtuig. Dit waren stoelen waarvoor wij online niet hadden kunnen inchecken, dus onze gedachte zou zo maar eens juist geweest kunnen zijn. Aangezien de incheckmeneer had gezegd dat er maar 1 vlucht zou vertrekken, hebben we niet eens gekeken of het vliegtuig waar we instapten wel de juiste vlucht was. Pas toen we landden, hoorden we de stewardess gelukkig 'Buenos Aires' zeggen. De bagage lag binnen 10 minuten na de landing al klaar op de bagageband, toen we daar kwamen aanlopen. Oh, en het is ook wel fijn dat vloeistoffen hier gewoon door de security heen mogen. Heerlijk als alles zo gladjes verloopt!

Omdat het ondertussen tegen lunchtijd liep, gingen we na onze hotel incheck direct op weg naar het Hardrock Café in de buurt. Daar was alleen nog maar plek aan de bar, maar dit was in onze ogen de beste plek voor bier, cocktails en nacho's met vlees en guacamole.

Daarna ontdekten we hoe we de metro moesten gebruiken. Natuurlijk is dit geen hogere wiskunde, maar we moesten wel eerst een kaart aanschaffen, waarop we geld voor metroritten konden zetten. We dachten dat we de baliedame goed begrepen hadden en waarschijnlijk dacht zij andersom ook hetzelfde, maar vonden door ervaring de echte werking uit. Eigenlijk was dit zoals de meeste metro's werken: je betaalt 1 tarief als je de metropoortjes door gaat en dit is geldig net zolang totdat je de poortjes voor de tweede maal doorgaat. Overstappen of niet heeft dus geen invloed op de prijs. Moeten ze in NL ook doen...

We stapten uit dichtbij een plein, waar op zondag markt gehouden wordt. Hier wordt vooral kunst verhandeld, maar zodra we de straat in de richting van het centrum op liepen, werd er nog veel meer aangeboden. Van schoenen tot superhero hebbedingetjes en van tassen tot t-shirts. Aan het einde van de rij met marktkraampjes kwamen we uit bij Plaza de Mayo, waar een protest gaande leek. In onze oren maakte een vrouw via de microfoon zich ergens heel druk over. Maar de mensen om ons heen leken er niet echt van onder de indruk. Waarschijnlijk doordat iedereen in Argentinië zo enorm rustig blijft onder welke situatie dan ook. Heel anders dan het temperament dat je van Spanjaarden zo gewend bent. Dus wij ploften ook lekker neer op het gras bij het plein.

We gingen weer terug naar het hotel om even te chillen en merkten op dat er altijd wel 'gehandeld' wordt in de metro: er worden dingen verkocht als kauwgom en mini kalenders, gebedeld met een ziek klein broertje over de schouder of gitaar gespeeld en gezongen. Aan het begin van de Argentijnse avond (lees: 20:15) liepen we richting het restaurant waar we voor morgen gereserveerd hadden via de receptie van ons hotel. We moesten een aanbetaling doen, maar konden dit moeilijk overgebracht krijgen aan het personeel dat vooral Spaans sprak. We hadden daarom het idee dat we een tweede tafeltje erbij reserveerden. Dit bleek uren later, toen de receptionist van ons hotel ons te hulp schoot, ook echt zo te zijn. Maar uiteindelijk werd alles goed geregeld.

31 december - Newyears eve in Buenos Aires

We besloten onszelf te trakteren op een rustig begin van de dag, wat neerkwam op lekker uitslapen en laat ontbijten. Daarna zijn we een stukje gaan wandelen over Santa Fé om daar een boekwinkel, gevestigd in een voormalig theater, te bezoeken. Volgens The Guardian is dit de op 1 na mooiste boekwinkel ter wereld. Nu zijn wij geen experts, maar we vonden het de moeite waard om er binnen te kijken en koffie te drinken op wat ooit het podium geweest is.

Daarna vertrokken we met de metro naar Plaza de Mayo om daar in de buurt naar het stadsmuseum te gaan, maar we waren vergeten te checken welke dag het was (want dat zijn we al weken kwijt), dus we kwamen voor een gesloten deur te staan. Nu zou dat vanwege de maandag kunnen zijn, maar het zou ook kunnen dat het door oudjaarsdag komt. We kwamen er in het bankdistrict namelijk achter dat bijna alles vandaag gesloten is.

Gelukkig ging de gratis wandeltocht vanaf het theater wel gewoon door. Samen met, voor ons gevoel, de rest van alle toeristen hier, gingen we op pad. Er was een Spaanse en een Engelse groep en wij gingen mee met gids Martin, samen met zeker 60 anderen. Hij vertelde ons enorm veel over gebeurtenissen in het verleden en zijn kijk op de politieke en economische situatie in Argentinië. Het was zeker geen objectief verhaal, wat de tour ook heel leuk maakte. Natuurlijk moest hij het ook wel levendig maken, aangezien hij het vanmiddag volledig van fooien moest hebben. We zagen gebouwen, waarvan Martin zei dat het niet typische Argentijnse architectuur was, maar een mix vanuit diverse landen gekopieerd en dat dit vooral gedaan wordt om status aan te tonen. We kwamen langs een café, waar je zeker koffie moest gaan drinken en tango gaan kijken, maar je hoefde er niet, zoals een aantal mensen wel deed, voor in de rij gaan staan. En eten kon je beter op een andere locatie doen. En dat Martin geen fan was van de huidige regering, dat hadden we tussen de regels door al wel ontdekt. Maar hij had er geen moeite mee om het ook even te benadrukken.

We hebben in de loop van de dag niet echt de indruk gekregen dat het de laatste dag van het jaar is. Het was heel rustig op straat, bijna alle winkels waren gesloten en toen we voor het diner even een drankje wilden doen, bleek dat na en half uur ronddolen echt onmogelijk. Gelukkig was er een supermarkt open die alcohol verkocht, maar dat was toch niet helemaal wat we in ons hoofd hadden. Het enige dat ons enigszins herinnerde aan wat voor dag het vandaag is, was 3 keer een moment dat er een rotje ontplofde. De strak blauwe lucht met 30 graden was natuurlijk ook niet wat wij gewend zijn op 31 december.

Om 9 uur startte ons gereserveerde diner. Al snel zaten we omgeven door alleen Spaans pratende anderen aan het minst strategisch gesitueerde tafeltje in het restaurant. Zodra er iemand langs wilde, moesten wij ons tafeltje verschuiven en we zaten wel heel erg dicht bij onze buren. Maar het voordeel was wel dat we elkaars conversaties niet konden volgen. En toen bleek dat de buurman, die met zijn moeder uit eten was, toch iets te veel wijn had besteld voor zichzelf, vulde hij Svens glas tot twee keer toe bij. Het eten was heerlijk, maar de ronde met meer zoetigheid na het al erg zoete toetje was toch echt te veel. Gelukkig was het toen al tijd voor bubbels en we klonken met onze nieuwe Argentijnse vrienden op een gelukkig 2019. Toen we even later buiten waren, hoorden we wel af en toe wat knallen, maar siervuurwerk hebben we nergens kunnen vinden. Hooguit iemand die met sterretjes stond te zwaaien. Het is toch anders!

1 januari - Bloody hot on New Year's Day in Buenos Aires

Als alles al dicht is op oudjaarsdag, dan hoef je geen wizzkid de zijn om te bedenken hoe het hier op nieuwjaarsdag is. Natuurlijk was alles dicht. We hadden ons bedacht dat we wel konden gaan chillen in het park aan de bovenkant van onze city map (gek genoeg lijkt dit niet het noorden te zijn, vandaar de keuze voor 'bovenkant'). Toen we om een uur of 10 de straat op gingen in de richting van de 'bovenkant', hadden we al snel door dat het haast niet te doen was buiten. Het voelde bloedheet aan. Op straat was het uitgestorven, dus we konden bij elk stoplicht gewoon oversteken, welke kleur deze ook was. Sven vond dit in het begin niet zo netjes, maar het duurde niet lang voordat ook hij niet meer wilde stoppen. We kwamen aan bij een grote metalen reuzenbloem en streken daar neer op het gras onder een boom. We probeerden er een dutje te doen tussen alle vliegtuigen die aankwamen en vertrokken van het nabijgelegen vliegveld en de kwetterende papegaaien en andere vogels.

We hadden eigenlijk wat meer in het park willen wandelen, maar dit leek ons voor vandaag geen goed plan. Plan B werd gemaakt, want de loeiende airco van een bioscoop klonk ons enorm fijn in de oren. En Sven had de visie dat 'de bioscoop nooit dichtgaat'. Toevallig was hij er eentje tegengekomen in Google Maps, toen hij op zoek was gegaan naar alternatieven. Het kostte even wat moeite om overeind te komen en ons weer in de zon te begeven. We hadden van tevoren de route uitgestippeld; dit keer moesten we een beetje schuin links naar onderen lopen. En inderdaad kwamen we, na wat zuchten en steunen, aan bij de bios. Dicht. 'Kom maar terug vanaf 18:00' begrepen we uit het briefje op de deur. Jaloers keken we naar de bewaker die wel in het gebouw op een stoel zat.

Ondertussen was het wel tijd voor een lunch, maar waar vind je een plek om te eten die open is op een dag zoals vandaag? Tja, we kwamen er alleen maar achter door er toevallig tegenaan te lopen. En dat lukte. Het zat er natuurlijk erg vol, maar gelukkig was er nog een zelfde soort tafeltje vrij als dat we gisteren tijdens het diner hadden. Heerlijk onder de airco. We renden er bijna heen, al waren we er op een andere dag waarschijnlijk zo voorbij gelopen. Op het tv-scherm waren 2 verschillende onderwerpen te volgen: hoe bloody hot het was in Buenos Aires (we zijn blijkbaar niet de enigen die dat vinden) en de inauguratie van de nieuwe president van Brazilië (het is te heet om na te denken hoe hij nou ook alweer precies heet, maar het is iets a la Bolsano).

Daarna was de beste optie om te chillen in de airco van ons hotel (ze noemen dat hier ook wel 'siesta') en dit hebben we uren volgehouden.

2 januari - Dark clouds in Buenos Aires

Ook vandaag was er gewaarschuwd voor erg heet weer. Het was bewolkter dan gisteren, de luchtvochtigheid was hoger en om half 9 's ochtends was het al 27 graden met een gevoelstemperatuur boven de 30. Dat beloofde wat. Gewapend met water gingen we op weg naar de ontmoetingsplek van een andere gratis wandeltocht. Deze keer gingen er 3 verschillende groepen uit elkaar en wij kozen een andere gids, namelijk Mariano. Hij vertelde ons over de gebouwen waar we langs liepen en dook met ons de geschiedenis van Buenos Aires in. Al snel hadden we het weer net zo warm als gisteren en toen we even de mogelijkheid onderweg hadden om iets te kopen, zagen we dat het 35 graden was met een gevoelstemperatuur van boven de 40. We hoopten snel op afkoeling. De afgelopen dagen hebben we wel vaker gedacht dat het spetterde, maar tot nu toe bleek het telkens om water uit airco's te gaan. Na de stop duurde het niet lang voordat het onweerde en plensde van de regen. Het was onvermijdelijk. En overheerlijk! Er haakten natuurlijk wel mensen af. Maar wij hielden vol tot het einde, bij de begraafplaats in Recoletta, die bestaat uit een verzameling mausoleums, waaronder die van de familie Duarte, waarvan ook Evita Perron onderdeel uitmaakte.

De rest van de dag hebben we gegeten, gechilled en we zijn naar het kunstmuseum geweest. Een aantal dingen hier in Buenos Aires hebben we helaas niet kunnen doen, zoals het bijwonen van een tangoshow (vanwege de feestdagen) en het eten van een degelijke steak (zelfs op 2 januari hadden we moeten reserveren, maar daar kwamen we pas bij de restaurants achter). Dit betekent wel dat we een reden hebben om hier terug te keren.