Letland (Riga)
12 maart - mysterious afternoon in Riga
Terwijl de meeste Litouwers nog op 1 oor lagen na de viering van hun onafhankelijkheid, begaven wij ons naar het busstation. We waren vroeg genoeg om uit te puzzelen van welk platform tussen 1 en 38 onze bus zou gaan, om uiteindelijk per ongeluk toch nog bijna de verkeerde bus in te stappen. Gelukkig weet men je hier perfect en kort, maar bondig op je fout te wijzen: "next bus!" Het bleek te kloppen; onze luxe touringcar kwam keurig op tijd voor rijden. Deze busmaatschappij heeft haar hoofdzetel in Letland en wat wij leerden is dat dit land DE voorloper is op het gebied van WiFi. En dat was maar goed ook; WiFi in de bus leidde ons af van het saaie landschap waar wij 4,5 uur doorheen reden. Het was een aaneenschakeling van dor, gelig, glooiend landschap met zo hier en daar plekken met ijs en sneeuw.
De grens reden we ongemerkt over en niet al te lang daarna waren we in Riga. Waar de zon scheen! Ons appartement was 20 minuten lopen en we verbaasden ons over alle sneeuw die op de straten aan de kant geschoven was. We lieten de meeste spullen achter op ons overnachtingsadres en liepen richting de oude stad om ons te oriënteren. Waar konden we dat nu beter doen dan van bovenin een toren? We hadden daar de St. Pieterskerk voor uitgekozen, maar liepen via wat andere bezienswaardigheden die we onderweg tegenkwamen. Dit resulteerde erin dat, tegen de tijd dat we bijna bij de toren waren, het weerbeeld totaal veranderd was; het was nog mistiger dan toen we in Vilnius bij de tv-toren waren. Vanuit de straat bij de kathedraal zagen we dat het bij de rivier Daugava nóg erger was en besloten dat van dichtbij (niet) te bekijken. Vanaf het midden van de brug over de rivier bekeken we de beperkte wereld die nog zichtbaar was. Het was heel bizar! Het zou wel kansloos zijn om nu die toren in te gaan, maar ook onmogelijk, bleek toen we daar aankwamen, want hij was gesloten. Bij het marktplein hebben we vervolgens wat lokale dranken genuttigd om weer een beetje op te warmen. Om nog verder kennis te maken met Letland, hebben we genoten van een heerlijke Letse maaltijd en probeerden de drank Balzams uit. Het was een perfecte manier om te starten in Riga!
13 maart - déjà vu in Riga
Goed voorbereid op een koude dag in de buitenlucht vertrokken we al vroeg richting de wetenschapsacademie. Het was -3 graden Celsius en heiig. De toren van de academie was niet al te hoog, maar weer was het topje maar nauwelijks zichtbaar. De reden dat we dit gebouw, dat we al vanuit de bus gezien hadden, zo graag wilden zien, was dat het ons heel sterk deed denken aan een gebouw in Warschau, dat voor een soortgelijk doeleind gebruikt werd. En de meningen over dat gebouw zijn verdeeld in 2 categorieën: fans en haters. Laat duidelijk zijn dat wij in die eerste categorie vallen. En zo stonden wij ons om een uur of half 10 te vergapen aan de variant in Riga. Alhoewel de toren pas in april toegankelijk zou zijn voor toeristen, zijn we er toch naar binnen gegaan en mochten we van de portier (tegen betaling) een kijkje nemen op het panorama platform op de 17e verdieping. Maar niet voordat we hem op het hart hadden gedrukt dat we niet gingen ronddolen in het gebouw. Hij moet aan onze gezichten gezien hebben dat wij fans waren, maar we kwamen alleen voor het uitzicht. En het mooie was, deze conversatie deden wij allen in onze moedertaal, die dus afwijkend waren, maar we hadden wel door dat we elkaar begrepen. Op het licht besneeuwde terras op 17 aangekomen, kwamen we erachter dat de portier beneden een oogje in het zeil kon houden; op elke hoek van het gebouw was een camera op ons gericht. Maar verder waren we er alleen. Het zicht was verre van optimaal te noemen, maar flarden van de oude stad konden we wel onderscheiden.
Vanuit de toren bepaalden we de volgende locatie waar we naar toe zouden gaan; de centrale markt in voormalig zeppelinhangars uit WO I. Dit is een behoorlijk grote markt waar veel uiteenlopende dingen verkocht worden; van schoenen tot kaviaar en van pasteitjes tot tassen. Het was een leuke plek om rond te snuffelen.
Na de markt verkenden we het oude centrum verder tot we bij het kasteel aankwamen en de brug naar de andere kant van de daugava over liepen om daar langs de oever te wandelen over eiland Kipsala. Na een tijdje kwamen we aan bij een restaurant dat in een oude fabriek gevestigd was, dat een perfecte timing was, aangezien het ondertussen lunchtijd was. Tijdens een voortreffelijke maaltijd brak de zon door en op de weg terug naar de oude stad, konden we eindelijk de perfecte plaatjes schieten die we eerder bedacht hadden.
In de oude stad ontdekten we weer nieuwe plekken en brachten we een uitgebreid bezoek aan het oorlogsmuseum. Om daarna cocktails te nuttigen in de skybar van het Radison hotel op de 26e verdieping. Geweldig!