Servië
27 mei - what to do on a rainy day in Belgrade?
Tja, de titel van dit verhaal zegt het al: het regende vandaag in Belgrado. Behoorlijk! We namen de plu mee en gingen op zoek naar een plek om te ontbijten. De place to be volgens Lonely Planet bleek niet meer te bestaan en daarom besloten we het bij de buren te proberen. Dit was een loungebar slash hotel slash danceclub slash restaurant waar de muziek iets te hard stond. Het zag er wel leuk uit en als ontbijt was er een rijke keuze aan niet echt gebruikelijke gerechten en dus zaten we even later naar frietjes en gebakken aardappels als garnering te kijken. Overigens was het best een lekker ontbijt. En stevig.
Daarna zochten we het kasteel van Belgrado en kwamen daar pantserwagen en tanks tegen die het militaire museum aankondigden. Belgrado is in het (ook recente) verleden vaak het doelwit van aanvallen geweest en dus was er aardig wat tentoongesteld. Daar vermaakten we ons wel een tijdje. Overal waren wapens, kleding en helmen opgesteld. Op het laatst was er een vitrine van een meter of 20 lang en 1 breed, waarin alle helmen en wapens kriskras door elkaar gelegd/gegooid waren. Dit moest de bevrijding voorstellen van WO II. Later toen we buiten in het park liepen, kregen we nog de mogelijkheid om 1 van de resterende helmen, die niet meer pasten in het museum, te kopen bij de souvenirkraampjes.
Ondertussen was de paraplu niet bestand tegen de hoeveelheid regen die naar beneden kwam. En wat doe je dan? Ohhhh, een terras met terrasverwarmers! Van espresso kwamen we via bier aan de wijn. En na een uurtje, toen het wat beter weer was, gingen we op zoek naar een kerk. Wat eigenlijk interessanter was, was de naastgelegen taverne, die de oudste van de stad moest zijn. Die voorheen 'tegenover de kerk' heette, maar na een dispuut met de kerk (je kunt tenslotte de kerk niet in de naam van je bar verweven) sinds het eind van de 19e eeuw de klinkende naam '?' heeft. Daar moesten we natuurlijk gewoon even naar binnen. Op lage stoeltjes zaten we, voordat we het wisten, aan de Rakija. En het voorgerecht van de lunch nuttigden we ook hier. We maakten er een walking lunch van en gingen via de moskee en een orthodox Servische kerk naar een typisch Servisch restaurant voor het hoofdgerecht. Zo ontzettend veel vlees trok Marijke echt niet! Gelukkig was Sven gezellig mee gegaan.
Na de lunch was het al 4 uur en gingen we naar het Tesla museum, waar we van de vrouwelijke Sheldon Cooper (lees: te slim voor de gemiddelde medemens) uitleg kregen over wat Tesla zoal had uitgevonden. Nu was Marijke wel gewend om niet alles te begrijpen wat Sheldon verkondigt, voor Sven was dit nieuw. Halverwege vroeg Shelly nog wel of we eigenlijk wel Engels begrepen. Uhhhh ja, normaal wel; maar dit was behoorlijk natuurkundig. Het was een heel leuk museum, maar dan vooral de demonstraties van apparaten en niet het technische verhaal erachter.
We wandelden vervolgens zonder plu op naar het appartement. Niet omdat we 'm vergeten waren, maar omdat het droog was! Belgrado was verrassend leuk, zelfs in de regen. De mensen waren opvallend vriendelijk en behulpzaam. Een echte aanrader!
