Hongarije
17 mei - abandoned station between Györ and Vienna
Een halve dag Bratislava was wat ons betreft voldoende. We hadden bedacht dat het wel aardig zou zijn om via Hongarije naar Wenen te gaan vandaag. Boedapest was daarvoor wat ambitieus en te groot, maar Györ in het noordoosten van Hongarije leek wel geschikt. De reis naar Györ begon vanaf een ander station dan Bratislava Centraal; namelijk Petrzalka. Om daar te komen moesten we eerst een bus nemen, want de twee stations waren niet per spoor met elkaar verbonden. We kochten kaartjes voor onszelf en de backpacks bij een kiosk en namen lijn 93. Alles in de bus werd omgeroepen in het Slowaaks, maar het was handig dat er bij onze halte een plaatje met een trein ervoor stond. Nu zijn over het algemeen treinstations zeer herkenbaar, toch moesten we even om ons heen kijken welke kant we uit moesten. Een stationshal was niet direct zichtbaar vanaf de bushalte. Even verderop bleek een tunnel te zijn onder de sporen door richting de stationshal. Het bleek een station te zijn vooral bedoeld voor goederenvervoer en 1 boemeltje per 2 uur voor personenvervoer. Moeilijk was het dus niet om uit te vinden waar onze trein vandaan zou vertrekken en met zeeën aan tijd om te overbruggen, probeerden we lekkere koffie uit het Slowaakse automaat te halen voor € 0,50.
Met boemel nummer 1 gingen we eerst richting Wenen, om op Parndorf over te stappen. Op dit kleine, maar op een kruispunt van sporen gelegen, station was het uit-ge-stor-ven. Dit station had geen informatieborden boven de perrons en we namen dan ook maar een kijkje in het stationsgebouwtje. We werden er wijzer van dat de trein vanaf spoor 3 zou vertrekken. Er was zowaar een stationsmeester aanwezig, die ons kon helpen aan de sleutel van het toiletgebouwtje. Tja, en toen was alles wel gezegd over dit station. We gingen naar perron 3 en zowaar, na een kwartier met alleen vogelgeluiden op de achtergrond, kwamen er 2 mannen aan fietsen. In dit oord zagen we ze al van verre aan komen. Nederlanders. Zij begaven zich ook op perron 3 en na het horen van het omroepbericht in het Duits ging 1 van hen op zoek naar meer informatie. Dat was een verkeerd moment, want de trein kwam er aan. Herman bleek al te ver weg en zo vertrok de trein met ons maar zonder hen. Gelukkig hadden ze fietsen bij zich....
De tweede boemel vertrok naar Györ en zo had Sven binnen 3 kwartier 2 landen aan zijn lijst toegevoegd. Aangekomen op het station van Györ wilden we de bagage lozen. Daarvoor hadden we Hongaarse munten nodig, dus leek het ons eerst zinvol om een pinautomaat op te zoeken. Deze vonden we op 300 meter van het station en met verse bankbiljetten op zak gingen we door een andere straat terug naar het station. Om aan munten te komen, besloten we met een bankbiljet van 1.000 forint (= 4 euro nogwat) een fles water aan te schaffen. Dat komt namelijk altijd van pas en we hadden dan meteen wisselgeld, dat we konden gebruiken voor een kluisje (500 forint in muntgeld). We hadden er echter niet op gerekend dat er ook briefgeld van 500 forint bestaat en terwijl de volgende klant al aan de beurt was, bedachten we dat we niet genoeg muntgeld hadden voor het kluisje. Dat was natuurlijk zo opgelost (met een beetje wijzen op de muntjes, want 'coins' was te ingewikkeld voor de kassiere), maar het had weinig gescheeld of Sven was zijn portemonnee vergeten.
Om een lang verhaal kort te maken, we lieten de bagage achter in een kluis op het station en konden op weg naar het centrum van Györ. Dat was behoorlijk overzichtelijk en niet moeilijk te vinden. Eerst was het tijd voor een lichte lunch op een terras in de zon. Györ bleek niet zo goed ingespeeld te zijn op toeristen, want veel van wat we vroegen werd niet begrepen. Het eten was heerlijk en spotgoedkoop, maar we moesten vaak 2 keer vragen om hetzelfde drankje en ook de rekening bleef in eerste instantie achterwege.
We liepen rond door het centrum, beklommen een toren en kwamen bij veel kerken voor een gesloten deur te staan. Het was al met al een leuke besteding van de zondagmiddag en met wat live gitaarmuziek door 2 Franse jongens met een tandem sloten we af met een drankje op een groot plein.
De reis ging verder naar Wenen, dit keer in een rechtstreekse trein die er 5 kwartier over deed. Vanaf Wien Hbf moesten we eerst met de S-bahn en daarna met de U-bahn. Dan nog een aardig stuk lopen tot het hotel. Al met al waren we met die 3 dingen ook wel 3 kwartier mee zoet. De avond was ondertussen gevallen en het enige dat nog restte was het soldaat maken van een Wienerschnitzel met een diameter van 25 cm en het bedenken wat we allemaal in Wenen willen zien.
