Luik

Na het succesvolle zussenweekend in 2012 gingen we in 2013 op herhaling. De groep was ondertussen uitgebreid met moeder Nel en schoonzus Linda. We gingen dit jaar met de trein naar Luik. Op deze pagina kun je hier meer over lezen.

26 september - Starbucks

Aan het begin van de avond hadden we met elkaar afgesproken op het plein voor het Centraal Station. Alhoewel het Ladies weekend is, viel het meteen op dat 3 van de 4 mannen nog maar moeilijk afscheid van ons konden nemen. Maar de tijd tikte door, dus het afscheid was onvermijdelijk.

We stapten in de trein naar Utrecht, waar sis An net een paar uur geleden vandaan was gekomen. En terwijl de eerste toffees al uit de tas vandaan kwamen, werkte de machinist niet erg mee. Hij maakte het voor ons een uitdaging om onze aansluiting op Utrecht te halen. Moeders vond dat allemaal geen probleem, maar fanatieke An verkondigde stoer dat zij 'm wel zou gaan halen. Helaas bleek dit toch echt kansloos, waardoor we in Utrecht bij de Starbucks belandden. Zoals wel meer dingen tijdens onze treinreis ('Jeetje, echt iedereen zit met zijn mobieltje'), ging er een wereld open voor moeders. 'Is dit écht een kleine cappuccino?' En 'Wat leuk dat ze je naam erop gezet hebben!'

Na een half uur vertoefd te hebben op Utrecht, namen we de dubbeldekker intercity richting Maastricht. Sis Lin maakte kennis met de wondere wereld der treinen: 'Huh, waarom zitten we onder het perron?' terwijl het thuisfront appte of het niet eng was met de trein en hoe hard ie eigenlijk reed. Ja, zo kwamen we er wel weer overheen dat we door de lieve machinist nu en uur later in Luik zouden aankomen.

Op een verlaten station Maastricht moesten we 3 kwartier wachten op de stoptrein richting Luik. Er was echt niets te beleven; zelfs de toiletten waren al gesloten.

Een privé boemeltje bracht ons netjes bij het verrassend mooie station van Luik. Snel een taxi opgezocht om ons af te laten zetten bij ons appartement. Die chauffeur ging kriskras Luik door, zodat we nog niet echt een idee kregen hoe het in elkaar steekt hier. In het onwijs toffe appartement kwamen we erachter waarom die tas van moeders zo zwaar was; cadeautjes en lekkernijen werden op de bar gelegd. Sis Lin begon ook uit te delen. Wat een gezelligheid! Niet al te lang daarna werd het stil in ons appartement.

27 september - Ladies day

De weg naar de stad was snel gevonden; gewoon op de geur van Luikse wafels af. Die veroverden we bij een kopje koffie/thee. Vervolgens was het een dag van vooral shoppen, met hier en daar een snelle blik op een gebouw.

Tussen de middag lunchten we op een vol terras met personeelstekort. Maar de zon scheen heerlijk en terwijl de andere dames een sudoku competitie hielden op de papieren placemats, maakte An een praatje met een man op leeftijd uit..... Ypenburg.

Een dagje vertoeven in Luik was natuurlijk een uitgelezen kans geweest om ons Frans weer eens op te halen, maar deze hebben we bij nader inzien maar laten varen. Verder dan 'merci' en 'bonjour' zijn we uiteindelijk niet gekomen...

Moe en voldaan van het shop geslenter, gingen we teug naar het appartement met tassen vol kleding, eten en boodschappen. Daarna nog lekker cupcakes gemaakt en gelachen om elkaars gezichtsmaskertjes.

28 september - Graaien

Vanochtend besloten we actief te doen en een 'berg' te beklimmen...sis Lin stond al te puffen bij het idee alleen. Nu was dat vooral vanwege de lange trap met 373 treden, maar omdat wij van de andere kant aankwamen, hoefden wij er niet zoveel te bedwingen. Natuurlijk moesten we wel hetzelfde hoogteverschil overwinnen, maar dit ging geleidelijk. Eerst door de steile straatjes en later over een veel minder lange trap. Al snel hoorde ik gesteun en gekreun achter me. Alle energie voor shoppen, maar dit kostte toch wel erg veel moeite... Maar natuurlijk kwamen we alle 4 boven aan en werden we getrakteerd op uitzicht over Luik. Sis Lin net iets later dan de rest, want die viel eerst even voor pampus neer op een laag muurtje aan de achterkant van een gedenksteen. Toen ook zij weer op adem was gekomen (hahaha), deden we een fotosessie daar bovenop die 'berg'...

Terug naar beneden liepen we via de andere kant, langs geiten en schapen door het bos. We waren daar zeker niet alleen, zo werden we 2 keer ingehaald door dezelfde Mountainbiker en liepen er mensen met honden. De grond was bezaaid met groene stekelbollen, waar, als je ze open deed (auauau), onrijpe nootjes uitkwamen.

Na deze ochtendinspanningen hadden we wel een hapje en een drankje verdiend. We streken neer op een terras en zaten lekker in de zon. Tja... wat zouden we de rest van de dag eens gaan doen? We kwamen toch weer bij shoppen uit, want wat zouden we nog meer kunnen doen in Luik? Dus na de lunch verkenden we weer andere winkels en gingen op zoek naar de Primark. Iedereen liep met tasjes van deze winkel, maar waar we ook keken, geen Primark te bekennen. Redelijk uitgeblust besloten we terug te gaan naar het appartement. Daar zochten we op internet op waar de winkel was en dat bleek heel dicht bij ons appartement te zijn. Sis Lin en ik namen een kijkje en de winkel was gewoon in een heel nieuw en groot winkelcentrum, op 200 meter van ons appartement! Nou we gingen nog even helemaal los totdat we uiteindelijk aan het eind bij de Primark aankwamen.

We waren daar niet de enige; wat een hysterische bende! Overal gegraai, alsof we het zo gratis mee konden nemen...in de mierenhoop van mensen baanden we ons een weg en scanden snel links en rechts op leuke dingetjes. Maar we waren er snel klaar mee, vooral na een bezoekje aan de paskamers, waar de zweetlucht ons tegemoet kwam. Snel betalen en terug naar het appartement. Daarna nog een hapje gegeten (helaas was er weinig Luiks aan) en was de dag alweer voorbij.

29 september - Lopen en slenteren

Sis Lin had vanochtend een heerlijk eitje voor ons gekookt. Nadat we het hele ochtendritueel doorlopen hadden, namen we al onze bagage mee en liepen richting het station. Na een half uurtje kwamen we daar aan en stalden onze bagage in een kluis. Vervolgens gingen we met de taxi naar een mega grote markt. Daar was het zoooo druk, nog erger dan bij de Primark. Wat we er hadden kunnen kopen was: kaas, fruit, levende kippen, dode kippen, tassen, kleding, luchtjes, make up en eten van over de hele wereld. Ook kwamen hare krishna aanhangers de boel wat opfleuren. Maar niet iedereen kon dat waarderen en we kwamen uiteindelijk met lege handen en pijn in onze voetjes van het geslenter van de markt af.

Tijd voor de lunch in de stad en vervolgens weer op naar het station, want het weekend zit er alweer op!

Het was gezellig sissies en moeders!