Londen

Citytripje juli

Sven vierde dit jaar zijn verjaardag in Londen! Om daar te komen pakten we de trein (Eurostar) door de kanaaltunnel.

20 juli - Taking the train to London

Voor Svens verjaardag kwamen wij een paar weken geleden op het lumineuze idee om dit weekend met de trein naar Londen te gaan en daar 2 nachten te blijven. En het leuke van deze korte-termijn ingeving is dat we niet maanden hoefden te wachten voordat het zover was. We gingen samen met de trein via België, Frankrijk en door de kanaaltunnel naar Engeland. In de trein kwamen statistieken langs: maximale snelheid 350 km/uur, de tunnel is 50 km lang en daarom waren we er in 20 minuten doorheen. Natuurlijk was het niet erg spannend als je in de tunnel naar buiten keek (dan zag je namelijk niet veel), maar het is wel een erg bijzondere gedachte dat je onder de zee door dendert. En het voordeel was dat we na een tijdje zo goed als in het centrum van Londen aankwamen in een mega groot station. De spullen dropten we in ons hotel verderop om daarna alvast wat van Londen te ontdekken. We waren al te laat om de temple church van binnen te bekijken, maar de wijk was erg leuk om doorheen te slenteren. Aan de andere kant van de wijk kwamen we de Thames tegen en zo stonden we binnen een uur na aankomst oog in oog met London Eye (later volgt daarover meer). We gingen door Green Park naar Piccadilly en wilden een hapje eten bij Hard Rock Cafe, maar daar was het afgeladen vol en aangezien we veel te veel honger hadden om een uur te moeten wachten, zijn we maar ergens anders heen gegaan. Het werd Henry's Café en we vermaakten ons door de vele dronken Engelsen te volgen.

Daarna liepen we langs Piccadilly Circus, waar straatartiesten hordes mensen hadden verzameld, en verderop kwamen we door straten met veel theaters om uit te komen bij het British Museum. Het leuke van de meeste musea in Londen is, dat de toegang gratis is. En dit museum is ook nog een 's avonds open, waardoor we nog bijna 1,5 uur de tijd hadden om er een klein deel van mee te krijgen. Vooral Sven heeft z'n best gedaan, maar kwam al snel tot de conclusie dat het weekend veel te kort is om het grondig te bestuderen. En Londen heeft ons natuurlijk veel meer te bieden dan alleen dit museum. De meest bekende bezienswaardigheden hebben we voor morgen bewaard.

21 juli - Crowded in London

Hoe begin je de dag als je van plan bent veel van Londen te zien in 1 dag? Juist, dan neem je een stevig Engels ontbijt. We deden dit bij the breakfast club op een half uur lopen van ons hotel. We konden er daarna beiden wel even tegenaan. We begonnen ons 'rondje Londen' bij 'The tower of London', waar het nu nog niet al te druk was. In en om de toren was genoeg te doen om ons een halve dag te vermaken, maar we propten een deel van het terrein in een uur of 2. Toen hadden we wel door dat we misschien toch wel iets te optimistisch gepland hadden. Met alleen lopen zouden we sowieso niet het hele lijstje af kunnen werken, dus we besloten een metro dagkaart aan te schaffen, waardoor we hopelijk nog op tijd bij Buckingham Palace zouden zijn voor de wisseling van de wacht. We kwamen er daar achter, dat we ons niet goed hadden laten informeren over het tijdstip waarop dit plaatsvond; we waren een half uur te laat, maar kregen nog een staartje van dit dagelijkse gebeuren mee. We waren er niet de enigen; het stond er behoorlijk vol met mensen. Dit kwam misschien ook wel doordat het vandaag heerlijk weer was, daar waar gisteren grijze wolken te zien waren. En natuurlijk is het weekend én zomervakantie; een periode die wij niet gewend zijn om op pad te zijn.

We gingen te voet verder naar Parliament Square, waar the big ben ingepakt stond vanwege renovatie. Nu waren we alleen op zoek naar een glimp van de toren, maar we waren het even vergeten. Jammer! Westminster Abbey hadden we best graag in gewild, maar de rij om naar binnen te komen, was indrukwekkend lang, dus ook daar bleef het slechts bij een blik. Ondertussen maakten we ons serieuze zorgen hoe lang de rij bij London Eye was, dus we besloten daar eerst heen te lopen en kaarten te bemachtigen voor later die dag. We namen vervolgens de metro naar Soho om naar de Berwick Market te gaan. Die was kleiner dan verwacht, maar er waren leuke streetfood kraams waar lekkers te scoren was. Om toe te geven aan een after lunch dip, pakten we de metro naar Green Park en koelden af in de schaduw van een boom. Na een tijdje vertrokken we voor de tweede maal richting London Eye en trotseerden daar de lange rij (van 5 kwartier) waarin we steeds dichterbij het 135 meter hoge reuzenrad kwamen. Eenmaal in het rad werden we een half uur lang getrakteerd op Londen vanuit de lucht.

De middag was voorbij gevlogen en St. Pauls konden we toen alleen nog maar van buiten bewonderen. Aan de andere kant van de Thames wilden we vervolgens naar een bepaalde pub, maar daar hadden meer mensen hun zinnen op gezet. Omdat we ondertussen toch wel erg veel behoefte hadden om een tijdje te zitten, hebben we metro maar weer gepakt naar Tower Hill en daar een bistro opgezocht waar neerstrijken nog wél tot de mogelijkheden behoorde. We aten er heerlijk! Om af te sluiten, maakten we avondfoto's van de Tower Bridge.

22 juli - two guys aboard the train to Brussels

Na het daverende succes van gisterochtend, ontbeten we vanochtend weer bij the breakfast club. Eigenlijk vooral omdat die toko zo lekker vroeg opent. We gingen wel naar een andere vestiging dit keer en ook kozen we beiden iets anders van de menukaart; pannenkoeken (Sven) en een wafel (Marijke). Vervolgens liepen we naar station St. Pancras en hadden de incheckhoek al snel gevonden. Door de veiligheids- en paspoortcontrole heen deden we een poging om wat ponden op te maken en konden al vrij snel aan boord van de trein. Net zoals op de heenweg werd in 3 talen vanalles omgeroepen. Duidelijk is dat Nederlands niet de moedertaal is van het personeel van Eurostar, waardoor wij pas nu 1 van de standaardzinnen konden ontcijferen. Er wordt namelijk gezegd: "Wij zijn vandaag uw trein managers" en niet "Wij zijn vandaag met twee mannetjes", wat best hilarisch klonk op de heenweg, maar ook erg onlogisch, aangezien er toen 3 namen werden omgeroepen, waaronder die van 2 vrouwen. 10 punten voor de moeite om als Engelsvrouw (heenweg) en Fransman (terugweg) iets in het Nederlands om te roepen.

Na een terugreis van 5,5 uur kwam er een eind aan onze trip naar Londen. Natuurlijk was het weekend veel te kort om Londen goed te kunnen ontdekken. Gelukkig hadden we ons dat van tevoren wel gerealiseerd...