Keulen

Citytripje augustus

In augustus 2016 maakten de zusjes Annemieke en Marijke een citytrip naar Keulen. De verhalen en foto's vind je hier.

26 augustus - bloody hot in Keulen

Hoe verzinnen we het toch, om zussenweekend uitgerekend in een uitzonderlijk tropisch weekend te organiseren? De vijfde editie van dit jaarlijks terugkerend reisje bracht ons per trein in Keulen. Marijke fungeerde als een soort informatiebalie in de ICE, want iedereen zag in haar een welkome vraagbaak om te achterhalen hoe de zitplaatsverdeling in hemelsnaam werkte. Het resulteerde in een horde mensen die maar bleef staan, omdat veel van de stoelen deels waren gereserveerd.

We waren zo in Keulen en het hotel bleek makkelijk gevonden. Eerst maar eens een korte broek aan en daarna op zoek naar een geschikte lunchplek. Die vonden we dicht bij de dom, die overigens behoorlijk in de steigers stond. Het terras zat aardig vol en we zagen veel mensen wapperen met de menukaart, hopend op verkoeling. Zelfs in de schaduw was het behoorlijk zweten en terwijl de obers af en aan liepen met bier, zochten wij iets lekkers uit voor de lunch.

Met volle buikjes liepen we daarna door de winkelstraten van Keulen en we merkten dat de winkelairco's ons het leven een stuk makkelijker maakten. We gaven maar liefst 5 euro uit tijdens het shoppen en wandelden daarna over een brug naar de andere kant van de rijn. We maakten een rondje om via de spoorbrug, met de vele liefdesslotjes terug te komen bij de dom. We dronken een fruitsapje en childen daarna op het gras in een park, waar een soort fontein een oase bleek voor veel mensen. Zwervers kwamen om sigaretten vragen, maar namen bij gebrek daaraan ook maar genoegen met ons lege waterflesje. We slenterden langs de centrumkant van de rijn en gingen daarna op zoek naar een nieuw terras.

27 augustus - Costumes and football shirts in Keulen

Na een plakkerig nachtje kwam een ontbijt in de schaduwrijke tuin van ons hotel als geroepen. Al snel volgden er meer schapen ons briljante plan. Er was te veel keuze om van alles wat te nemen van de ontbijttafel, maar we deden ons best om zo ver mogelijk te komen.

We verkenden Keulen vervolgens verder door een rondje oude stad te lopen. Via de dom (veel toeristengroepen), het gemeentehuis (veel bruidjes) en 1 van de vele winkelstraten, kwamen we terecht bij de Starbucks. Het was nog geen 10 uur en al bijna 30 graden. We zochten veel schaduw op vandaag. Zo struinden we over een artistieke markt bij een kerk verderop, liepen onder de bomen en probeerden door de bomen het bos te zien in de outlet store van Zalando. En natuurlijk kwamen de parasollen van de terrassen ook als geroepen om de zoveel tijd.

Toen we tegen het middaguur weer in de buurt van de dom kwamen, vonden we het warm genoeg om de kerk van binnen te bekijken. Dat moeten meer mensen gedacht hebben; we kwamen niet verder dan 3 meter voorbij de deur. Er was een dienst gaande, die we wel hoorden, maar het lukte ons niet om boven de vele hoofden uit te kijken. Het merendeel van de honderden mensen die binnen waren, stond. Nou ja, dan maar een terras opzoeken waar we een broodje konden eten. Think again! Dit is Duitsland en daar eet men schnitzel, bratwurst en meer van dat soort stevige happen. Zelfs met die hitte en zelfs tussen de middag. Uiteindelijk werd het voor ons een salade op 1 van de laatste terrassen op de Heumarkt. Het wegspoelen met bier ging ons goed af, terwijl we opvallend veel voetbalshirts en kostuums voorbij zagen stiefelen. De WiFi leerde ons dat er een wedstrijd tussen FC Köln en Darmstadt op het programma stond vanmiddag. En op de bierviltjes stond een aanwijzing over de kostuums. Jeck im Sunnesching. Niet dat we veel aan die aanwijzing hadden, maar blijkbaar was het wel een happening.

Het was ons gisteren ook al opgevallen, maar vandaag waren de vrijgezellen groepen nog veel meer aanwezig. Ze gingen vandaag wat makkelijker op in de gekostumeerde massa dan gisteren. Wij vielen, al met al, wel op in ons normale zomerkloffie.

We werden blij van ons bezoek aan het chocolademuseum. Buiten het feit dat het natuurlijk vreselijk leuk was om te zien hoe de machines prachtige chocolaatjes maakten van de bruine massa, was de chocofontein met gedipte wafels natuurlijk hemels! Om maar te zwijgen van de geweldige chocowinkel, waar je alles kon kopen dat nooit in een mens op kwam om te combineren met chocolade. Natuurlijk was het warme weer niet optimaal om cadeaus voor thuis mee te nemen, waardoor we alleen aan onze eigen magen gedacht hebben. Daarna was het chilltime in het park onder een boom, totdat dikke druppels en onweersklappen ons een uurtje later naar binnen verjaagden.

Lang duurde de bui niet en ons beeld dat dit wel voor verkoeling zou zorgen, klopte helaas niet. En dus namen we het laatste vrije tafeltje bij Rhein Zeit in en gaven we ons uiteindelijk over aan een typisch Duits menu. Het terras bleek strategisch te liggen om het toegenomen carnavalgehalte gade te slaan. Van sommige mensen was het overduidelijk dat ze zich uren hadden staan optutten, terwijl we bij anderen twijfelden of dit nu speciaal een outfit voor vandaag was of dagelijkse kost. Tegelijkertijd steeg ook het bierniveau dat mensen tot zich namen en dat bracht af en toe hilarische momenten met zich mee. We hebben ons erg vermaakt in de oude stad.

28 augustus - Keulen

Poging 2 om de dom van binnen te bekijken, lukte iets beter dan de eerste. Maar er was uiteraard een mis op zondagochtend, dus deze keer werden we na 10 meter gestopt. We bleven heel even staan om het begin van de mis mee te maken. Groot en indrukwekkend was het wel. Daarna liepen we de hangslotenbrug weer over om aan de andere kant van de rijn bij de uitkijktoren uit te komen. Vanaf de 30e etage hadden we een mooi uitzicht op Keulen en konden we de plaatjes op het glas matchen met de echte gebouwen.

We liepen vervolgens langs de rijn en door een park richting de volgende brug, waar een spa was met een café. Na een drankje namen we de kabelbaan naar de linkeroever van de rijn om uit te komen bij de dierentuin en botanische tuin. In de tuin lunchten we volgens een ludiek concept waarbij je de gewenste gerechtjes in een glazen potje in een 'picknick'-tas kon afhalen. De tas werd verder gevuld met bestelde flesjes drank, glazen, borden en bestek en er hing een opener aan het hengsel, zodat je alles bij de hand had. An was er hysterisch over. Het enige jammere was dat je niet op het gras mocht picknicken. Maar het terras was gelukkig ook best leuk.

Na de lunch liepen we een rondje door de tuin, waar we een bijzondere boom met ademende knietjes op afstand moesten houden. Zijn knietjes bleken namelijk zeer gevoelig voor 2x maat 41. Aangezien we niet op het gras mochten zitten, zijn we in een ander park toch echt even neergestreken voor de nodige verkoeling. De soft- en voetballen vlogen er om onze oren, maar dat namen we maar op de koop toe.

De resterende uurtjes hebben wij doorgebracht op de trappen bij de dom. Gewoon even lekker zitten met een fruitsapje in je hand en goed luisteren en om je heen kijken om in je op te nemen wat er gebeurt. Hier is de handel die zwervers drijven maar al te levendig: een toerist dankt zijn bierblik of waterfles af en de zwerver vraagt je netjes om deze af te staan, of pakt hem zelf uit de vuilnisbakken. Als de verzameling groot genoeg óf de geldnood hoog genoeg is, dan is het station op kruipafstand en wordt bij de supermarkt een vergoeding geclaimd. Al met al verwachten wij dat dit best wel op kan lopen met 25 cent per attribuut. De concurrentie is moordend en alles is 'van mij, van mij, afblijven!'

We namen afscheid van dit tafereel en begonnen aan de lange terugreis. Vanwege werkzaamheden was de route alternatief, en leek het alsof we continue 40 reden. Aan het eind van de avond namen we afscheid van elkaar. We kunnen terugkijken op een geslaagd (maar zeer warm) zussenweekend. Volgend jaar naar de Noordpool, zus?