Nikko & Fuji
8 mei - desperately needing yens in Nikko
We hadden vandaag weer een aardige reis voor de boeg. Van Tsumago naar Nikko via Tokyo was te bereiken via 1 bus en 4 treinen; ruim 600 km. Het was een reis met veel wow-momentjes; van een splinternieuwe Shinkansen tot een Fransoos die schijnbaar een betonnen wand fotografeerde. Oh nee, wow, kijk even de lucht in, dat is Mt. Fuji! En van voor het eerst in Tokyo zijn (al is het maar even) tot jeetje, wat een schitterend weer vergeleken met de afgelopen twee dagen. Wat het weer betreft is het net of we in NL zijn; zo wisselvallig als wat.
En dan Nikko. Ja Nikko. De meeste mensen gaan er voor een paar uurtjes naar toe vanaf Tokyo. Wij blijven hier een nachtje slapen. In een guesthouse met vreselijk vriendelijke hosts. In en om Nikko is vanalles te doen. Eigenlijk zouden we hier wel 3 nachten kunnen blijven, maar helaas hebben we daarvoor de tijd niet meer. We zijn de tempels en shrines gaan bekijken. Echt prachtig! Heel veel versiersels, beelden, goud. Er was een hoop te zien. De belangrijkste shrine wordt over 2 jaar 400 en ter gelegenheid hiervan staat deze in de steigers. Of beter gezegd: ze hebben er een heel bouwwerk omheen gezet en het gebouw zelf grotendeels afgebroken om stuk voor stuk te restaureren en daarna weer in elkaar te zetten. Het rook er behoorlijk naar verf.
Het bezoeken van het tempelgedeelte van Nikko had ons al best veel tijd gekost en we hadden nog geld nodig. Nu kun je in Japan niet overal geld uit een automaat halen met je Nederlandse pinpas, maar tot nu toe is dat nergens een probleem geweest. De 7-eleven is een goede plek om aan yens te komen. En anders is er altijd wel een postkantoor. Tja... het was zondag en we waren te laat voor het postkantoor, en op plekken waar wij ATM zagen staan, werden alleen Japanse pasjes geaccepteerd en waar was de 7-eleven op het moment dat we 'm zo hard nodig hadden? We bleven de stad door dolen. We MOESTEN geld hebben, want ons guesthouse had geen mogelijkheid om met creditcard te betalen. Ook dit was tot nu toe geen probleem geweest. Maar de Lonely Planet had dan toch gelijk: geld moet rollen in Japan. Een beetje jammer was het dan ook wel dat we zoveel moeite moesten doen om aan yens te komen. Uiteindelijk hebben we de enige (maar oh zo fijne) 7-eleven in Nikko gevonden en konden we opgelucht adem halen.
Die avond werd niet zo'n fijne voor Sven; die voelde zich al een aantal dagen niet 100% en ging bijna tegen de vlakte. Hij heeft het guesthouse vooral van binnen de kamer gezien, liggend op zijn futon op de tatamimatten. Marijke heeft zichzelf vermaakt met een magnetronmaaltijd en een Japans bad.
9 mei - not a chance to see Mt Fuji in Kuwaguchiko
Sven was gelukkig een heel stuk opgeknapt, want vandaag hadden we wederom een lange route af te leggen. De hele ochtend kostte ons de reis van Nikko naar Kawaguchiko. Via allerlei stations in Tokyo was dat best aardig, maar natuurlijk ook reuzedruk. Kawaguchiko is gelegen aan 1 van de 5 meren dichtbij Mt Fuji en deze meren staan bekend om hun prachtige uitzichten. Maar wij hadden de pech dat het zonnige weer in no time plaatsmaakte voor witte wolken, grijze wolken en uiteindelijke regen. En doe dan maar eens je best om Mt Fuji te spotten. Juist, het lukte ons niet. Ons hotel is echt schitterend gelegen aan het meer van kawaguchiko en onze kamer heeft uitzicht op Mt Fuji. Op betere dagen dan.
De reden voor ons om hierheen te komen was, dat mag duidelijk zijn, Mt Fuji zien. En dan het liefste vanaf een bloemenfestival. Maar dat hadden we al uit onze hoofden gehaald, dus gingen we in eerste instantie weer met de plu erop uit om een alternatief te verzinnen. Dat had een museum of een grot kunnen zijn, maar de middag begon al te vorderen en we besloten uiteindelijk om te gaan relaxen in de thermale baden van ons hotel.
En we maakten een plan voor de komende dagen.
