San Francisco
18 april - San Francisco (arrival)
De dag bestond natuurlijk vooral uit de vlucht, waarover nou niet zo gek veel te melden valt. Behalve dan onze verbazing over de Belg naast ons, die maar liefst 10 uur lang naar buiten zat te turen en zijn geheugenkaart al snel volgeklikt had. We werden tot in de puntjes verzorgd door een enorm goede steward, dus we zijn niets tekort gekomen.
De jetlagklap kwam hard aan, toen we 1,5 uur in de rij moesten wachten voor de douane. Maar we gaven niet toe en besloten de Golden Gate Bridge van dichtbij te bekijken, aangezien wij in het vliegtuig alleen tegen een Belgisch hoofd aan gekeken hadden. Nu een flinke wandeling kwamen we er in de buurt. Das best een behoorlijk ding! Om ons verder nog wat langer bezig te houden, zijn we bij een krabrestaurant gaan eten. Maar de slaap begint zich aan te dringen en dus verkennen we morgen de rest van San Francisco.
19 april - San Francisco
Vandaag hebben we toeristje gespeeld en zijn alle must have San Francisco attracties afgegaan. Als eerste was dit Alcatraz, waar we met de ferry heen gingen. Alle facts vlogen om onze oren en we bekeken het cellenblok en ook de isoleercellen, keuken en bibliotheek. Door de anekdotes die we te horen kregen tijdens de audiotour, was het niet al te moeilijk om ons te verplaatsen in het gevangenisleven van 1934-1963. De foto's van het grootste tuig van Amerika zoals Al Capone en Machine Gun Kelly met door de koptelefoon de ingesproken verhalen maakten het geheel een deprimerende omgeving. Maar wel heel erg indrukwekkend.
Nadat de ferry ons had afgeleverd bij Pier 33, was het meest logische vervolg van de dag uiteraard Pier 39, oftewel Fisherman's Wharf, waar we op het geluid van schreeuwende Californische Zeeleeuwen afgingen. Deze beestjes lagen zij aan zij naast, maar ook opgestapeld óp elkaar, te zonnen op de houten steigers. Maar er was meer te beleven op de werf, zoals exclusief shoppen, maar ook kon er wijn geproefd worden. Dat laatste klonk ons wel goed in de oren en al snel stond ons tafeltje op het terras vol met glazen. Met onze neuzen richting de zon begrepen wij de zeeleeuwen plotseling prima!
Na een tijdje zijn we toch nog wat gaan bekijken van San Francisco, namelijk de binnenkant van de onderzeeër SS Pampanito. Dit was een hele aparte ervaring, waarbij we ons wel een beetje clausie voelden. En dan te bedenken dat hier 80 man op elkaars lip leefde tijdens WOII, niets voor Marijke.
Daarna sprongen we in het beroemde kabeltrammetje, dat in de steile straten erg van pas komt. Dit was wel grappig en we kregen een idee hoe het ongeveer werkte. Helaas bleek er vlak voor het einde van de rit wat mis te zijn met de kabel, waardoor vervolgens alle trammetjes stil stonden. Dan maar verder lopen (lees: kuitspiertraining) en we deden een rondje China Town en Union Square. Om het rondje compleet te maken, liepen we vervolgens terug naar Pier 39, waar we bij Neptune's neerstreken op een leren bank met uitzicht over de baai en een heerlijke fishstew namen. Life is good!
20 april - San Francisco
We besloten er vandaag een actief dagje van te maken en 2 fietsen te huren. Omdat we gisteren een kleurtje hadden gekregen (lees: groene tomaatjes die lichtrood gekleurd waren), namen we dit keer de zonnebrand maar mee. Maar half 9 's ochtends was natuurlijk nog te vroeg om te beginnen met smeren. Dachten we.
Gisteren hadden we al gemerkt dat het landschap in en rond San Francisco nogal glooiend was en al snel moesten we vandaag schakelen naar de lichtste van 21 versnellingen. Over de Golden Gate Bridge gingen we in de richting van Sausalito, een schattig voorstadje, waar we ontbeten/brunchten. We hadden de smaak van het fietsen te pakken gekregen en reden langs de baai naar een andere voorstad aan de overkant: Tiburon. Daar pakten we de ferry terug naar San Francisco en kwamen tot de ontdekken dat we waren veranderd in overrijpe tomaatjes. Tja, de zonnebrand zat nog onaangetast in de tas. Over de boulevard fietsen we nog even in de richting the Palace of fine arts, terwijl we werden ingehaald door een groep naakt fietsende mannen met sterren op hun kont. Geen grap.
Daarna de fietsen weer ingeleverd en op weg gegaan naar het vliegveld. Gelukkig hadden we ruim de tijd genomen, want de bus kwam in de file en er was een storing geweest met de airtrain (jawel, dat gebeurt hier OOK). Bij de binnelandsevluchtenhal was iedereen zóóóó relaxed en bij de security maakte een man een waar kunstwerk van onze boardingskaart. Oeps, we hadden natuurlijk de hele dag nog niet aan de zonnebrand gedacht en die moest bij controle uit de tas gehaald worden. Aloha, neem toch maar mee, maar alleen omdat de fles al een keer gebruikt is (o ja? Wanneer was dat dan?). Hawaii, here we come!
