In juli 2012 is Marijke met zus An naar Boedapest geweest. Het was er bloedheet, maar we hebben genoten. Op deze pagina kun je lezen wat we in Boedapest gedaan hebben.
28 juli - Castagnettes
Gisteravond kwamen An en ik aan in Boedapest. We kochten er braaf bus/metro/tramkaartjes, maar vergaten deze vervolgens te knippen in de bus, zodat we meteen een misdaad begingen. We waren ook zo in de gloria vanwege onze eerste sissentrip!
Bij de overstap naar de metro gedroegen we ons beter en we waren verrast dat die gammel uitziende, oude metro ook daadwerkelijk in beweging kwam. Na nog een overstap kwamen we al snel aan in Buda, aan de westkant van de Donau. Een bloemenverkoper legde ons de weg naar Retek Utca uit en we checkten in bij ons pension. Blijkbaar werd er op ons gewacht, want die goser wist precies wie we waren zo laat op de dag. We gingen nog even de straat op, want dat verlichte gebouw in de verte trok onze aandacht. Maar al snel waren onze voetjes te vermoeid om nog verder te willen, dus kochten we water en wat snacks en keerden weer terug naar het pension.
Vanochtend gingen we meteen na het ontbijt op pad en met captain An als kaartleester kon het niet misgaan. Dwars door een park en daarna de trappen omhoog leidde zij ons de burchtwijk in. Daar liepen we al snel tegen de Mattiaskerk aan. Ook wierpen we onze eerste blikken op de andere kant van de Donau, Pest. Geweldig!
We bekeken de kerk van binnen en zochten daarna naar "the hospital in the rocks" maar liepen in plaats daarvan tegen een bonuskerk aan (zo eentje die niet op de kaart staat). We maakten het rondje om de kerk af door langs het mooie gebouw van de nationale archieven te lopen, terwijl we nagestaard werden door Hongaarse bouwvakkers.
Vervolgens bekeken we de zuidkant van de burchtwijk, waar paleizen en een kasteel te zien was. Ook veel bronzen beelden van joost-mag-weten-wie te paard. Toen hadden we alles van die wijk wel gezien en daalden op het heetst van de dag af richting de Donau. Daar zagen we dat er, speciaal voor de minder sportieve medemens, ook een soort van gondel omhoog ging. We liepen de rij voor de kassa voorbij en gingen over de kettingbrug naar het centrum van Boedapest. We zagen meteen een terras aan de oever van de Donau dat we wel konden waarderen. Er lagen ook 2 river cruise boten aangemeerd en al snel bedachten we ons dat het Spaanse muziekje wel erg gewaagd was voor alle bejaarden die over de loopplank liepen. Lachend kwamen we er na 5 castagnetteliedjes achter, dat het geluid uit twee joekels van boxen op het terras kwam, vlakbij waar we waren neergestreken.
Na allebei een salade weggewerkt te hebben, konden we er weer tegenaan. We wilden richting een park lopen, maar wel met een aantal zijstraatjes. Eerst een basiliek, waar we helaas niet in mochten omdat het zaterdag-trouwdag was. Maar gelukkig verdwenen de bruidjes de toren niet in, iets wat ons wèl een strak plan leek. 302 treden later kwamen we boven aan en konden genieten van Boedapest van bovenaf.
Het tweede zijstraatje was een synagoge, ook erg mooi. Maar het park hebben we vandaag niet gered, want het leek ons wel even fijn om af te koelen en chillen in het hotel.
Even een restaurant uitkiezen voor ons eerste Hongaarse diner...
29 juli - Een Pestdag!
Gisteravond rolden we, na een Hongaarse maaltijd in een restaurant vol luidruchtige Duitsers, de burchtheuvel af naar ons hotel. Zo aan het eind van de avond was het eindelijk een beetje afgekoeld, het was toen 24 graden.
Vanochtend heel vroeg werden we wakker gemaakt door onweersklappen en de regen tikte aardig hard tegen ons zolderraam. Hoe irritant moet An het gevonden hebben dat dit lied haar om 6 uur toegezongen werd?
We hebben liggen luieren tot de regen stopte en dachten na het ontbijt dan wel in een afgekoelde wereld terecht te komen... NOT! Het was nóg heter dan gisteren. Ons plan was minder te gaan lopen, dus we pakten de metro, waar we uit onze verschoning waaiden op de roltrap. We stapten uit bij het park aan het andere eind van de stad en bekeken het heldenplein en het kasteel (heel erg tof) en probeerden artistieke foto's te maken. Het bleek nog moeilijk te zijn om flesjes water te bemachtigen, maar toen we deze dan eindelijk toch hadden gevonden, besloten we terug te lopen naar hartje Pest. Het ging allemaal best soepel, maar we namen ook de tijd voor een dure tapaslunch (er ging wat fout met geld). Daarna weer in de benen, naar het parlementsgebouw, dat natuurlijk gesloten was op zondag. Maar van buiten was het gebouw indrukwekkend genoeg en goed voor een aantal foto's. Daarna liepen we langs de Donau om halverwege de Margitbrug op het eiland Margit Sziget te komen. Daar was het druk met mensen en muziek en er was een hele grote fontein. Daar hebben we onze schoenen uitgedaan en zijn een tijdje met onze voeten in het water gaan bungelen. Dat was zooooo fijn dat het ons daarna heel wat stappen kostte om weer in het ritme te komen. Na een kerk bekeken te hebben, pinden we wat geld en zochten het pension weer op voor verfrissing.
We hadden een leuke wijk uitgekozen voor het diner, maar zagen dat het ondertussen bewolkt was. Onderweg naar de metro zagen we de eerste schichten en vielen er druppels op ons hoofd. Maar het ging pas echt goed los toen we in Pest waren aangekomen. Binnen no time stond de hele straat blank, terwijl wij dankbaar gebruik maakten van een schaars afdakje. Die Hongaren waren o zo blij met die tropische bui, er lag er zelfs 1 op de stoep zwembewegingen te maken. Gelukkig werd het toch wel even droger, zodat we naar een italiaans restaurant konden rennen. Niet erg origineel, maar een mens moet wat...
30 juli - Heb jij dat ook?
De laatste uurtjes in Boedapest moesten goed besteed worden, dus waren we als eerste bij het ontbijtbuffet om daarna met volle maagjes de straat op te gaan. Wat schetste onze verbazing... In tegenstelling tot de regenachtige weersvoorspelling bleek het stralend mooi weer te zijn. We moesten onze jurkjes goed in de gaten houden in de ondergrondse gangen van de metro. De wind die daar doorheenraast lijkt ons niet erg handig als je opgedoft je Hongaarse deur uitgaat voor een avondje stappen... Je kunt meteen opnieuw beginnen!
We stapten uit in het hartje centrum en liepen er een rondje langs bezienswaardigheden die we tot nu toe links hadden laten liggen. Mooie gebouwen en bruggen spotten en souvenirs snuffelen in de Centrale Markt.
Daarna lieten we ons overhalen om een giftpack te kopen voor onszelf met het gevolg dat we bang waren de gratis bodylotion niet mee te kunnen nemen in het vliegtuig. We zijn nog wel op zoek gegaan naar lege flacons, maar helaas zonder resultaat. Na onze bagage weer gehaald te hebben bij ons pension, besloten we het er maar op te wagen en de lotion gewoon in onze handbagage te stoppen.
Op het vliegveld kozen we allebei een andere rij, maar we hadden totaal geen problemen om dit mee het vliegveld in te smokkelen... Ook niet met de scheermesjes trouwens. Daarna was het bye bye Boedapest, dag mooie gebouwen, dag lieve, charmante mannetjes en tot ziens Donau.
Terug in Nl gingen de vestjes weer aan en moeten we nog even treinen.
Sisweekend versie 0.1 was een succes. We hebben ontdekt dat we allebei bepaalde rare gedachtenkronkels hebben en opmerkingen maken. Regelmatig kwam Willeke voorbij fietsen de afgelopen dagen. Ja, sis, dat heb ik ook!
