Antarctica en Zuid-Amerika

Wij maken onze droomreis in 2018

Wij hebben niet echt een bucket list; als wij iets willen zien, doen of kopen, dan hebben we al gehandeld voordat we het hebben kunnen opschrijven. Zo impulsief als we zijn. Maar als we dan 1 locatie mogen benoemen, die wij al lang in ons vizier hebben en waarvoor we ook al stiekem heel lang aan het sparen zijn, dan is dat wel Antarctica. In 2018 ontdekken wij dit laatste, door ons nog onbereisde, continent op een wel heel speciale manier: we varen mee als matrozen op een 39-daagse zeilreis van Montevideo via Zuid-Georgia naar Antarctica om uiteindelijk in Ushuaia weer van boord te gaan.

We vertrekken in november 2018 en plakken er na de reis nog 3 weken Zuid-Amerika aan vast. Uiteindelijk zijn we 2 maanden van huis.

Tijdens de zeilreis kunnen wij geen verhalen plaatsen op de website, maar het is mogelijk ons te volgen. Dit kan op een aantal manieren:

• Op de website van de Bark Europa wordt onze positie elke 4 uur ververst.
• Op dezelfde website wordt een logboek bijgehouden.
• Via facebook worden regelmatig foto's en verhalen gedeeld.
• Ook via instagram worden updates geplaatst.

Hieronder lees je hier meer over de voorbereidingen.

3 oktober 2018 - even terugkijken en vooruit dromen

Het is inmiddels langer dan een jaar geleden dat wij de 39-daagse zeilreis geboekt hebben. Daar moesten we vroeg bij zijn, omdat enerzijds de animo enorm was en anderzijds de plekken aan boord schaars. We hebben het er zelfs voor over om onze hut te delen met 2 (nu nog) wildvreemde mensen, omdat de 2persoons hutten al voor onze neus weggekaapt waren. En natuurlijk, in het begin is 14 maanden wachten op zo'n fantastische reis nog heel ver weg. Toen verlof nemen (en dagen bijkopen) op het werk geregeld was, was het enorm leuk om de reis die in 2017 plaatsvond te volgen. Elke foto, video bekeken we en alle verhalen werden met een glimlach gelezen. Ook bezochten we voor het eerst van ons leven een reisbeurs om inspiratie op te doen voor 'de rest van de 2 maanden verlof'. Begin dit jaar was de puzzel compleet en ook dit boekten wij heel lang van tevoren; maar ja, zomer en kerstperiode in Zuid-Amerika waren 2 factoren, waardoor we dit niet te lang wilden laten wachten.

En vervolgens was het een lange tijd stil. We hoopten maar dat we op tijd het geld bij elkaar gespaard kregen...

In de zomer kwam de Bark Europa, het schip waarop we meevaren, in Nederland en we hebben het voorrecht gehad om haar twee maal in het echt te mogen bewonderen.

Eerst in Harlingen

Tijdens de Tall Ship Races was de Bark Europa begin augustus in Harlingen te bewonderen. 3,5 uur heen en terug hadden we ervoor over om in Harlingen een persoonlijke rondleiding bij te wonen op het schip. We voelden ons meteen helemaal thuis aan boord. Ook waren er wat inzichten, die we graag met jullie delen.

• Oh my God, wat zullen we onze ledematen en hoofd vaak stoten in de smalle gangen en aan de lage plafonds.
• Er was een reden dat de hut niet geheel gefotografeerd op de website staat; dat wordt behoorlijk inschikken.
• Wow, wat is de hoeveelheid lijnen indrukwekkend en hoe gaan we alle namen van de zeilen onthouden?
• Die mast in klimmen gaat vast nog wel een dingetje worden.
• Zeeziekte gaat gelukkig in de meeste gevallen na een dag over.
• De presentatie over het werk van de wetenschappers die voor onderzoek meegaan tijdens de reis was fantastisch om te ontvangen.

Wat was dit inkijkje gaaf om mee te maken!

Daarna dichter bij huis in Scheveningen

Begin september kwam de Bark Europa op een zaterdag aan in Scheveningen. We wisten waarvandaan het schip vertrok, omdat ze voor onderhoud in Amsterdam was geweest, maar hoe laat de aankomsttijd zou zijn, dat wisten we niet.

We vertrokken dan ook om 10 uur 's ochtends op de fiets naar het strand, maakten er een lange wandeling en lunchten uitgebreid. Tijdens de lunch kwamen we erachter dat de verwachte aankomsttijd aan het begin van de avond, om 6 uur, zou zijn, dus toen zijn we tussendoor maar even de katten van Cor eten gaan geven.

Gelukkig zat Marijke alweer veel te vroeg op hete kolen en zo kwamen we nog voor half 6 aan bij de haven. We waren net op tijd om het schip binnen te halen. Vanwege onderhoud aan de motor, was de afstand vanaf Amsterdam helaas zonder zeilen afgelegd, maar dat mocht de pret niet drukken.

De volgende dag was het 'open schip' en zijn we, uiteraard, nog even aan boord gegaan. Gek om ons te bedenken dat een aantal dagen daarna 'ons' schip op weg ging naar Montevideo, waar wij dik twee maanden later zouden opstappen.

Een hele fanatieke kennis van ons heeft op de dinsdag zelfs dik 5 uur op het havenhoofd staan wachten op vertrek. Gelukkig heeft hij een zeilende versie van de Bark Europa mogen uitzwaaien.

En dan komt het ineens dichtbij!

Het idee dat we de volgende keer dat we het schip zullen zien EINDELIJK aan boord gaan om mee te varen, zorgde ervoor dat het vanaf dat moment wel erg dichtbij kwam. Waar we eerst aftelden in maanden, stapten we maar meteen over op dagen en de to-do-lijst werd verder uitgebreid. Aangezien de lijst enorm lang is, zullen we niet alles opnoemen, maar een aantal zaken zijn het wel waard om te vermelden.

• Tassentest doen; want wij weten echt niet hoe we al die grote spullen mee gaan krijgen.
• Griepprik halen; want op zo'n schip is een virus snel overgewaaid.
• Ecologische toiletartikelen zien te kopen.
• Feestje organiseren vanwege het missen van kerst en Marijkes verjaardag.
• Website mooi maken.
• Aftellen.

Dus de komende tijd zijn we druk bezig met het afvinken van alles van de lijst.

9 november 2018 - morgen gaat het beginnen!!!

We zijn bijna uitgeteld, want morgen is het dan zo ver; het gaat beginnen! De afgelopen weken hebben in het teken gestaan van afronden. Alles waar we aan gedacht hebben van de lijst afvinken. Er waren hele waardevolle momenten bij, zoals het 'afscheid' van familie bij ons thuis. Nog even snel bij oma langs.

En deze hele week staat in het teken van steeds een beetje enthousiaster worden; blijven vertellen wat we nu eigenlijk gaan doen. Het is absoluut niet erg om het steeds te herhalen; wij vinden het leuk om erover te praten. Soms krijgen we vragen over onderwerpen, waar we zelf ook nog niet nagedacht hebben. Maar de meeste kunnen we wel beantwoorden.

Hoe neem je al je spullen mee? Hoe koud is het daar? Hoe groot is de boot? (We moeten nog leren 'schip' te zeggen, we willen geen ruzie met de kapitein op dag 1.) Hoeveel mensen gaan er mee?

De leukste vraag kwam ook deze week: wat neem je mee om jezelf te vermaken? Het antwoord was misschien wat verrassender: NIETS; we nemen het zoals het komt.

Het doet ons ontzettend goed om alle gelukwensen in ontvangst te nemen deze week (hetzij via Sype, e-mail, app of persoonlijk). We hebben nog niet eerder zoveel berichten ontvangen. Dat doet ons goed. En zet ons ook aan het denken; zouden we dan écht iets heel bijzonders gaan doen...